سؤال 1581. اگر فردي عمداً در
روز ماه مبارک رمضان، نيّت روزۀ غير ماه رمضان نمايد، روزۀ او چه حکمي دارد؟
روزۀ او
صحيح است، بلکه اينکار ممکن نيست.
سؤال 1582. آیا بلندشدن براي
سحري، نيّت به حساب ميآيد و کفايت ميکند يا حتماّ بايد نيّت را بر قلب يا زبان
جاري کرد؟
کفايت ميکند.
سؤال 1583. کسيکه نيّت روزۀ مستحب کرده، ميتواند بعد از اذان صبح از
نيّت خود به روزۀ واجب عدول کند؟
نمیتواند،
مگر ماه مبارک رمضان باشد که باید عدول کند.
سؤال 1584. اينکه گفته ميشود
در نيّت استمرار لازم است، در روزه اگر کسي ارادۀ خوردن نمايد و سپس از ارادۀ
خود برگردد، آيا روزهاش باطل مىشود؟
تا چيزي
نخورده، روزۀ او باطل نميشود.
سؤال 1585. آيا بعد از طلوع فجر
و قبل از ظهر، در حالي که هيچيک از مفطرات را انجام نداده باشم، ميتوانم نيّت
روزۀ استيجاري كنم؟
اشکال
ندارد.
سؤال 1586. کسي که روزۀ قضا بر عهده دارد، آيا مثلاً در روز
عيد غدير که روزه گرفتن مستحب است، ميتواند هم به نيّت روزۀ قضا و هم استحبابي
که براي روزه گرفتن در اين روز است، روزه بگيرد؟
نيّت قضا
کند، ثواب روزۀ مستحبّي را هم خداوند عنايت ميکند.
سؤال 1587. مسافري که در ماه مبارک رمضان در برگشت از سفر و قبل از
ورود به حدّ شرعي در وقت سحر، سحري بخورد و نيّت روزۀ آن روز را بکند و مطمئن
باشد که قبل از ظهر به شهر خود ميرسد، آيا همان نيّت کافي است؟
کافي است.
سؤال 1588. شخصي که نميداند
روزۀ قضا دارد يا نه:
الف) آيا ميتواند به این نيّت
روزه بگيرد که اگر روزۀ قضا دارد، بهجاي آن باشد و اگر نداشت روزۀ مستحبّي
باشد؟
اشکال
ندارد.
ب) اگر بعداً مطمئن شود که روزۀ
قضا داشته، همان روزه جايگزين ميشود يا اينکه چون نيّت آن روزه دقيق نبوده،
دوباره بايد روزۀ قضا بگيرد؟
اگر بعداً
فهميد که روزه بر ذمّۀ او بوده است، همان روزه کفايت ميکند.
ج) اگر
بعدازظهر عمداً روزۀ خود را افطار کرد، حکم روزۀ او چيست و آيا وظيفهاي دارد؟
خوردن آن
روزه اشکال ندارد.